Nieuwe wegen zoeken om nieuwe medewerkers te vinden

Opinie van 24/09/2021 door Fa Quix

Kopzorg nummer één voor vele bedrijven is momenteel het vinden van nieuwe medewerkers. Door de relance van de economie zijn er vele vacatures bijgekomen. In West-Vlaanderen, waar zowat de helft van onze textiel-, hout- en meubelindustrie gevestigd is, gaat het om niet minder dan 50.000 vacatures.

Vaak is de klassieke ‘vijver leeggevist’, vermits ook in vele andere sectoren de heropleving zichtbaar is en er koortsachtig
naar talent wordt gezocht.

Verschillende bedrijven hebben al aan de alarmbel getrokken. Bestellingen kunnen daardoor niet of pas met (veel) vertraging worden uitgevoerd.

Maar wat kunnen u en wij er dan aan doen? Blijven zoeken. En proberen om nieuwe wegen te vinden die leiden naar nieuw talent. Want vaak is de klassieke ‘vijver leeggevist’, vermits ook in vele andere sectoren de heropleving zichtbaar is en er koortsachtig naar talent wordt gezocht. En de bedrijfsleiders uit die sectoren vertellen net dezelfde verhalen als wij.

Meer activeren van werkzoekenden (‘er achter zitten’) zou het aanbod vrij snel wat kunnen verhogen, maar toch is die groep minder groot als vaak wordt gedacht. ‘Werken lonender maken’ zou ook helpen (bv. méér netto voor bruto). De grootste groep is echter die van de niet-actieven. Meer dan in onze buurlanden zijn er in België honderdduizenden mensen die niet werken, maar ook niet werkzoekend zijn. Die mensen kunnen overtuigen om toch voor een job te kiezen, zij het deeltijds, zou al wat meer helpen. Maar op korte termijn moet ook daar weinig heil van worden verwacht. Net zomin als van het reïntegreren van langdurig zieken, waar de nieuwe softe aanpak van minister Vandenbroucke een slag in het water zal blijken te zijn.

Een andere vijver zoeken dan maar? Noord-Frankrijk heeft nog een redelijke arbeidsreserve. Er werken al enkele duizenden Fransen in onze bedrijven, en de ervaringen zijn over het algemeen positief. Economische migratie vanuit het verdere buitenland? Bijvoorbeeld uit Centraal- en Oost-Europa: een mogelijke uitweg voor vooral wat grotere bedrijven.

Zeker ook niet vergeten om een beroep te doen op de bestaande kanalen, nl. de sectorale opleidingscentra Cobot voor de textielbedrijven en Woodwize voor de hout- en meubelbedrijven. Zij doen een aantal projecten waarmee mensen worden bereikt die we anders niet of zelden kunnen bereiken, zoals jongeren en mensen uit kansengroepen. Uiteraard dragen vorming en opleiding ook hun steentje bij om vacatures met ‘hogere eisen’ in te vullen, eventueel via interne doorstroming. En daar zijn deze centra ook zeer goed voor geplaatst. Dus, aarzel zeker niet om van hun diensten gebruik te maken!

Fa Quix, directeur-generaal