De Europese Commissie dreigt zich vast te rijden in een kluwen van initiatieven en complexiteit totdat het onwerkbaar en oncontroleerbaar wordt
Opinie van 21/01/2022 door Fa QuixDe Europese Commissie heeft ambitie. Veel ambitie. Dat hebben we gezien met het afkondigen van de zeer ambitieuze Green Deal bijna onmiddellijk na haar start eind 2019, met in zijn zog een lawine aan initiatieven: NextGeneration EU, Fit for 55, een nieuwe Industriële Strategie, een nieuwe ‘Circular Economy Strategy’, een EU-strategie voor duurzaam textiel, een nieuwe digitale strategie, een kmo-strategie, …
“We moeten terug naar de oorsprong: wat moeten wij, als ‘Europa’, doen? In wiens belang? En dat dan op een zo eenvoudig en transparant mogelijke wijze uitvoeren.”
Ambitie is goed. Maar we weten ook dat wie té ambitieus is vaak zonder resultaat eindigt, althans zonder bevredigend resultaat. Want hoe worden al die strategieën op elkaar afgestemd? Hoe beheersbaar zijn zij? Wat is de kruisbestuiving? Gaan ze mekaar niet van de weg rijden?
En dan is er ook nog de manier waarop deze strategieën worden uitgewerkt. Er komen ingewikkelde procedures en overlegorganen, Task Forces… En elk ervan zit vol complexe werkmethodes, dure woorden zoals ‘ecosystems’, of vrijwel onbegrijpelijke slagzinnen als ‘working on common blueprint with horizontal building blocks’. Volgt u nog?
Het is dus niet dat het aan goede bedoelingen ontbreekt. Maar als op deze wijze wordt voortgewerkt, dan dreigt de Europese Commissie zich vast te rijden in een kluwen van initiatieven en complexiteit totdat het onwerkbaar en oncontroleerbaar wordt. Daar worden onze bedrijven niet beter van.
Onwerkbaar, dat betekent dat het maar moeizaam, of zelfs niet, zal leiden tot zinvolle noch nuttige maatregelen die de industrie daadwerkelijk vooruithelpen. Het is natuurlijk onze taak om toch te proberen om dit alles mee in goede banen te leiden. Dat doen we vooral samen met onze Europese koepels zoals Euratex, CEI Bois, EPF, Eurocoton, e.a. Maar wij kunnen niet alle branden blussen, en wij kunnen niet op alles reageren. Daarvoor is de sneeuwlawine aan initiatieven te groot en te onoverzichtelijk. We moeten prioriteiten stellen in de hoop het juiste doel te bereiken.
Maar nog gevaarlijker is dat het ‘oncontroleerbaar’ dreigt te worden. Zodat het hele Europese beleid zó complex wordt dat alleen nog technocraten, slimme lobbyisten en consultants er hun voordeel uit halen. En dat zal dan niet in het algemeen belang zijn, al zal men het wel zo willen proberen te ‘verkopen’. Neen, het moet daadwerkelijk in het belang zijn van een zo groot mogelijke groep bedrijven, en zeker van de kmo’s.
De vraag is duidelijk: moet in de Europese Commissie de ‘reset’-knop niet worden ingedrukt? Het systeem loopt immers vast, of zo goed als. We moeten terug naar de oorsprong: wat moeten wij, als ‘Europa’, doen? In wiens belang? En dat dan op een zo eenvoudig en transparant mogelijke wijze uitvoeren.
De kernopdrachten zijn dan: een versterking van de interne markt, een handelsbeleid gericht op wederzijdse marktopening, een industrieel beleid gericht op innovatie (via o.m. digitalisering en vergroening), en bescherming tegen oneerlijke spelers (zoals China). Wat dit laatste betreft, heeft de EU ten andere recentelijk een goed initiatief genomen om ons beter te wapenen tegen bv. Chinese overnames. Reset dus naar eenvoud, focus en daadkracht.
Fa Quix, directeur-generaal